ข้อมูลทรัพยากร

เนื้อหาย่อ : ซือถูโซ่ว ถูกพ่อบุญธรรมรับมาเลี้ยง ไม่ใช่ในฐานะลูก หากเป็นสัตว์ตัวหนึ่ง เพราะเป็นสัตว์ นางจึงมิอาจแยกแยะมนุษย์ด้วยการมองหรือฟังเสียง เพียงจำแนกคนจากการดมกลิ่น แล้วทั้งชีวิตนางก็จดจำได้แค่พ่อบุญธรรมกับ หมิงเสียง...พี่สาวซึ่งดีต่อนาง ทว่าก็หวาดกลัวนางเช่นกัน แต่ในปีนั้น หมิงเสียงที่มีเรือนกายสูงใหญ่นั่นกลับไม่กลัวนาง ไม่รังเกียจเลือดซึ่งท่วมร่างนางจากการไล่ล่าสังหาร ซ้ำยังกอดกล่อมนางนอนหลับ ทว่าเมื่อตื่นขึ้น นางก็ลืมเลือนหมิงเสียงผู้นั้นไปจากใจ เช่นเดียวกับเรื่องทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ส่วนเขา...มู่หรงฉือ กลับไม่เคยลืมเด็กหญิงคนนั้น ต่อให้เวลาล่วงผ่านมาหลายปีก็ตาม จนเมื่อเขาพบนางอีกครั้ง นางได้เติบโตเป็นเด็กสาวงดงาม แต่เขารู้...ว่านางยังคงเป็นสัตว์ร้ายที่อาศัยเพียงสัญชาตญาณดุจเดิม หนนี้เขาจะไม่ทำเรื่องที่ต้องเสียใจภายหลังอีก จะทุ่มเททำให้นางกลับมาเป็นคนปกติให้ได้ แม้รู้ดีว่านางอันตราย ไม่มีอารมณ์ความรู้สึก และไม่เคยบันทึกสิ่งใดไว้ในความทรงจำได้เลยก็ตาม